Fibromialgia jest zaburzeniem wywołującym uczucie bólu mięśni i stawów zlokalizowanym w różnych częściach ciała. Powoduje także uczucie chronicznego zmęczenia oraz może powodować zaburzenia funkcjonowania umysłu – utraty pamięci, problemy ze snem. Często współwystępuje z depresją. Poniżej przyglądamy się z bliska fibromialgii i podpowiadamy jak wygląda jej diagnozowanie oraz leczenie, a także jakie przyczyny mogą doprowadzić do jej powstania.
Fibromalgia – rozległy ból mięśniowo-szkieletowy. Przyczyny wystąpienia
Uczucie bólu w obrębie tkanek mięśniowych to podstawowy objaw fibromialgii. Mogą mu towarzyszyć także zaburzenia dotyczące nastroju. Wynika to z faktu zaburzonej stymulacji komórek nerwowych, które niewłaściwie przetwarzają sygnały, powodując tym samym zmiany w działaniu układu nerwowego. U osób dotkniętych fibromialgią zauważa się niebezpiecznie wręcz wysoki poziom wybranych substancji chemicznych (zwłaszcza transmiterów bólu) w mózgu.
Dodatkowym zagrożeniem jest wykształcanie się tak zwanej pamięci bólowej – czyli podwyższonej wrażliwości receptorów na odczuwanie bólu. W rezultacie nawet najmniejsze stymulacje mięśni mogą wywołać intensywne reakcje bolesne.
Zmiany typowe dla fibromialgii mogą zostać wywołane przez różne grupy czynników. Podstawową sprawą są predyspozycje genetyczne do zapadania na tego typu przypadłość. Podejrzewa się także, że może zostać wywołana przez niektóre formy infekcji oraz przez długo utrzymujący się stres. Fibromialgia może występować wraz z zespołem intensywnego stresu pourazowego. Ponadto na fibromialgię częściej zapadają kobiety i osoby cierpiące na schorzenia reumatyczne.
Typowe i atypowe objawy fibromialgii
Podstawowym objawem fibromialgii jest wspomniany rozległy ból dotykający tkanek mięśniowych. Może on rozchodzić się po mięśniach nóg, a z czasem objąć także pozostałe części organizmu. Może przypominać ból typowy dla tak zwanych zakwasów. Szczególnie jeśli objawy utrzymują się dłużej niż 3 miesiące, można podejrzewać wystąpienie fibromialgii. Chroniczne zmęczenie, problemy z zasypianiem (wywołane odczuwanym bólem) oraz zaburzenia koncentracji to kolejne typowe objawy fibromialgii.
Ponadto fibromialgia może współwystępować z depresją oraz innymi grupami dysfunkcji: stawu skroniowo-żuchwowego, zespołem drażliwego jelita, migrenami. Niekiedy pojawiają się także kolejne objawy neurologiczne oraz bezdech nocny. Są one podstawą do wykonania dalszych badań diagnostycznych.
Diagnoza i leczenie fibromialgii
Podstawą do zdiagnozowania fibromialgii jest utrzymujący się w całym ciele ból, przez okres przynajmniej 3 miesięcy. W celach diagnostycznych wykonuje się badanie krwi z pełną morfologią, OB, analizą poziomu CRP i witaminy D. Istotna jest także diagnoza pracy tarczycy i poziomu jej hormonów. Ponadto lekarz może zlecić wykonanie dodatkowych badań, w zależności od repertuaru występujących symptomów.
Terapia fibromialgii jest trudna i polega przede wszystkim na zmniejszaniu odczuwanych dolegliwości. Stosuje się preparaty przeciwbólowe oraz ułatwiające zasypianie. Gdy objawy są wyjątkowo intensywne, zaleca się stosowanie leków opioidowych i/lub przeciwdepresyjnych. Niekiedy stosowanym rozwiązaniem są także preparaty zwiotczające mięśnie i leki przeciwpadaczkowe.
Zaleca się także udział w rehabilitacji fizjoterapeutycznej – przed wszystkim z kinezyterapii (leczenia ruchem). Celem wykonywanych ćwiczeń jest poprawa elastyczności i wytrzymałości tkanek mięśniowych. Ćwiczenia mogą być wykonywane w wodzie, jak i na sali gimnastycznej. Ponadto zaleca się dostosowanie stanowiska pracy do wymogów osoby dotkniętej fibromialgią.