Odcisk są powszechnym problemem, powstają w wyniku nadmiernego rogowacenia naskórka. Spowodowane jest to reakcją obronną skóry, która chce ochronić miejsce najbardziej obciążone miejscowym uciskiem, tarciem i nadbudowuje naskórek w tym miejscu. Wtedy właśnie powstaje odcisk.
Nagniotki zazwyczaj powstają na stopach, gdzie kości są najbardziej wydatne i w butach są ocierane nadmiernie. Na dłoniach też oczywiście może pojawić się nagniotek. Są różne rodzaje odcisków:
– odcisk twardy, najczęściej spotykany. Ma w sobie czop rogowy, zazwyczaj występuje na podeszwie stóp. Czop skierowany jest w głąb skóry przez co może podrażniać zakończenia nerwowe i stanowić źródło napadowego bólu.
– odcisk miękki, ma bardziej owalny kształt i nie posiada rdzenia. Najbardziej narażone są przestrzenie międzypalcowe. Często daje dolegliwości bólowe i może być przyczyną stanu zapalnego.
– odcisk kapilarny, w jego strukturę wnikają naczynia włosowate. Ten rodzaj odcisku jest narażony na rozwój stanu zapalnego. Powstaję na stopach w miejscach poddanych silnemu tarciu.
– odcisk kapilarno – nerwowy, zawiera nie tylko kapilary, ale też włókna nerwowe. Jest jednym z najbardziej bolesnych odcisków.
odcisk włośniczkowy,
– odcisk brodawkowy, wystaję poza powierzchnię skóry przez co przypomina brodawkę wirusową. Cechą charakterystyczną tego typu odcisku jest biała obwódka. Jest bardzo bolesny przy ucisku bocznym i pionowym.
– odciski mnogie, to punktowe zrogowacenia występujące stosunkowo na małej powierzchni. Nie powodują dolegliwości bólowych i zazwyczaj lokalizują się w modzelach.
– odcisk nerwowo- włóknisty, ma dość dużą powierzchnię i sięga głębszych warstw skóry. Powoduję silne dolegliwości bólowe. W warstwę wnikają nie tylko kapilary i włókna nerwowe, ale też włókna tkanki łącznej.
Co powoduję nagniotki?
Przyczyny powstawania odcisków:
– deformacje palców
– noszenie za ciasnych butów
– szew lub łączenie wewnątrz buta
– płaskostopie
– nieprawidłowy chód
– nadwaga
Leczenie odcisków
Najskuteczniejszą metodą jest delikatne mechaniczne usunięcie narośniętego naskórka, a następnie usunięcie rdzenia rogowego jeżeli występuje. Po usunięciu można zastosować odciążenie ze specjalnego materiału, ma ono za zadanie odciążyć przeciążone miejsce i spowodować że odcisk tak szybko się nie odnowi, albo w ogóle.
Radzenie sobie samemu preparatami keratolicznymi typu kwas salicylowy, lub mlekowy nie jest skuteczne. Prowadzi tylko do maceracji naskórka, a nie usunięcia odcisku. Dodatkowo może spowodować poparzenie, bądź ranę. W przypadku osoby chorej na cukrzycę może to nieść za sobą groźne konsekwencje.
